Λίγο μετά το τέλος του εμφύλιου πολέμου, η τάξη επανέρχεται. Μια «ασθένεια» έρχεται να τη διασαλεύσει, εισβάλλοντας στην κλειστή κοινωνία. Ο κοινός κίνδυνος εντείνει την καθημερινή ασφυξία, οξύνει τις αντιθέσεις και παράγει ρήξεις. Χρόνος, τόπος, και άνθρωποι στροβιλίζονται, τα πάντα μπαίνουν σε μια δίνη σύγκρουσης. Μέχρι τη «θεραπεία», όπου επανασυντίθενται τραγικά στο κατώφλι μιας συλλογικής κάθαρσης.